داروخانه معنوی(گنجینه معنوی)

علی بن اسباط گوید: شنیدم امام رضا علیه السلام در باره گنجی که خدای عز و جل می فرماید : « و زیرش گنجی برای آنها بود » فرمود : در آنجا بود : بسم الله الرحمن الرحیم ، در شگفتم از کسی که یقین به مرگ دارد چگونه می خندد ؟ و در شگفتم از کسی که یقین به تقدیر دارد چگونه اندوهگین می شود؟ و در شگفتم از کسی که دنیا و دگرگونیهایش را نسبت به اهلش دیده است ، چگونه به آن اعتماد می کند؟ و سزاوار است کسی که خدا را با عقل شناخته ، او را در قضا و قدرش متهم نسازد و در روزی رساندنش او را به کندی نسبت ندهد .
عرض کردم : قربانت گردم می خواهم این را بنویسم ، بخدا که خود حضرت دست برد تا دوات را پیش من گذارد . من دستش را گرفتم و بوسیدم و دوات را برداشتم و نوشتم .
اصول کافی جلد 3 صفحه 98

امام صادق علیه السلام فرمود : همانا خدا دانست که ارتکاب گناه برای مومن از خودبینی بهتر است و اگر چنین نبود هرگز مومنی به گناهی دچار نمی شد.

اصول کافی جلد 3 صفحه 427

امام صادق علیه السلام فرمود : خدای عز و جل می فرماید: اگر بر بنده ی مومنم تنگ گیرم ، غمگین شود ، در صورتیکه این تنگی او را به من نزدیکتر سازد و اگر بر بنده ی مومنم وسعت دهم شادمان گردد در صورتیکه آن وسعت او را از من دورتر کند.
اصول کافی جلد 3

امام صادق علیه السلام فرمود : اسلام برهنه است و لباسش حیا و زینتش وقار و سنگینی است و مردانگیش عمل صالح و ستون و پایه اش پرهیزکاری است و هر چیز را اساس و پایه ای است و پایه اسلام محبت ما اهل بیت است.

منبع:اصول کافی جلد 3 صفحه 77

566 مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ أَبَانٍ عَنْ حُكَيْمٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ أَدْنَى الْإِلْحَادِ قَالَ إِنَّ الْكِبْرَ أَدْنَاهُ
ترجمه :
566 - حكيم گويد: از امام صادق عليه السلام درباره پايين ترين درجه كفر و بى دينى پرسيدم . حضرت فرمود: همانا پايين ترين درجه كفر تكبر ورزيدن است .

منبع:وسائل الشیعه

356 مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ عِرْقٍ يَضْرِبُ وَ لَا نَكْبَةٍ وَ لَا صُدَاعٍ وَ لَا مَرَضٍ إِلَّا بِذَنْبٍ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كِتَابِهِ وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ قَالَ ثُمَّ قَالَ وَ مَا يَعْفُو اللَّهُ أَكْثَرُ مِمَّا يُؤَاخِذُ بِهِ
ترجمه :
356 - امام صادق عليه السلام فرمود: آگاه باشيد كه هيچ رگى نمى زند و هيچ مصيبت و سردرد و مرضى پيش نمى آيد مگر به خاطر گناهى و اين است معناى گفتار خداوند عزوجل در كتابش كه فرمود: ((مصيبتى كه به شما رسيده است به سبب چيزى است كه دستهايتان كسب نموده و خداوند از بسيارى (از خطاهاى شما) در مى گذرد))⁽⁸⁶⁾ سپس حضرت فرمود: آنچه كه خداوند از آن درمى گذرد بيشتر است از آنچه كه به سبب آن مردمان را مؤ اخذه مى كند.

منبع:وسائل الشیعه

664 مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عَمْرٍو وَ أَنَسِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع فِي وَصِيَّةِ النَّبِيِّ ص لِعَلِيٍّ ع قَالَ يَا عَلِيُّ لِكُلِّ ذَنْبٍ تَوْبَةٌ إِلَّا سُوءَ الْخُلُقِ فَإِنَّ صَاحِبَهُ كُلَّمَا خَرَجَ مِنْ ذَنْبٍ دَخَلَ فِي ذَنْبٍ
ترجمه :
664 - امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش روايت كند كه در وصيت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به على عليه السلام آمده است : اى على ! هر گناهى توبه اى دارد به جز بداخلاقى زيرا كسى كه داراى اخلاق بد است هر زمان كه از گناهى بيرون مى رود در گناهى ديگر وارد مى شود.

منبع:وسائل الشیعه

حديث :
765 مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ
ترجمه :
765 - امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه نيكوكارى اش او را شادمان كند و بدى اش وى را بدحال گرداند چنين كسى مؤ من است .

منبع:وسائل الشیعه

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ فِي الْعِلَلِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ

مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنِ الْعَمْرَكِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ

أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيٍّ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ

عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُصِيبَ أَهْلَ الْأَرْضِ بِعَذَابٍ قَالَ لَوْ

لَا الَّذِينَ يَتَحَابُّونَ بِجَلَالِي وَ يَعْمُرُونَ مَسَاجِدِي وَ

يَسْتَغْفِرُونَ بِالْأَسْحَارِ لَأَنْزَلْتُ عَذَابِي

ترجمه :
849 - امام موسى بن جعفر عليه السلام از پدران
بزرگوارش و ايشان از على عليه السلام روايت فرمود كه : به راستى كه هر گاه خداوند
عزوجل اراده مى كند كه به اهل زمين عذابى برساند مى گويد: اگر آن كسانى كه به خاطر
جلالت و بزرگى من يكديگر را دوست دارند و مساجد مرا آباد مى كنند و در سحرگاهان به
استغفار مى پردازند نبودند عذاب خود را بر زمينيان فرو مى فرستادم .

منبع:وسایل الشیعه

وَ عَنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ
اللَّهِ ع قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص أَبَى اللَّهُ لِصَاحِبِ الْخُلُقِ السَّيِّىِ
بِالتَّوْبَةِ قِيلَ وَ كَيْفَ ذَاكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ إِذَا تَابَ مِنْ
ذَنْبٍ وَقَعَ فِي ذَنْبٍ أَعْظَمَ مِنْهُ
ترجمه
:
660 - امام صادق عليه السلام روايت كند كه : پيامبر اكرم صلى الله عليه
و آله فرمود: خداوند از توبه شخصى كه داراى اخلاق بد است كراهت دارد. عرض شد كه :
اى رسول خدا! اين چگونه است ؟ فرمود: (زيرا) هنگامى كه از گناهى توبه مى كند در
گناهى بزرگتر از گناه گذشته واقع مى شود.

منبع:وسائل الشیعه

حديث :
659
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ
أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع
قَالَ إِنَّ سُوءَ الْخُلُقِ لَيُفْسِدُ الْعَمَلَ كَمَا يُفْسِدُ الْخَلُّ
الْعَسَلَ
ترجمه :
659 - امام صادق عليه
السلام فرمود: راستى كه بداخلاقى عمل را تباه مى كند همچنانكه سركه عسل را فاسد مى
سازد

منبع:وسائل الشیعه

مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ
مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي
عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ
تُذِلُّهُ
ترجمه :
648 - امام صادق عليه
السلام فرمود: براى مؤ من چقدر زشت است كه ميل و رغبتى داشته باشد كه او را به ذلت
و خوارى بكشاند

منبع:وسائل الشیعه

مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ
عِيسَى عَنْ يَحْيَى بْنِ عُقْبَةَ الْأَزْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع مَثَلُ الْحَرِيصِ عَلَى الدُّنْيَا مَثَلُ دُودَةِ
الْقَزِّ كُلَّمَا ازْدَادَتْ عَلَى نَفْسِهَا لَفّاً كَانَ أَبْعَدَ لَهَا مِنَ
الْخُرُوجِ حَتَّى تَمُوتَ غَمّاً قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَغْنَى
الْغِنَى مَنْ لَمْ يَكُنْ لِلْحِرْصِ أَسِيراً وَ قَالَ لَا تُشْعِرُوا
قُلُوبَكُمُ الِاشْتِغَالَ بِمَا قَدْ فَاتَ فَتَشْغَلُوا أَذْهَانَكُمْ عَنِ
الِاسْتِعْدَادِ لِمَا لَمْ يَأْتِ
ترجمه
:
637 - امام صادق عليه السلام از امام باقر عليه السلام روايت كند كه
فرمود: ...

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید

منبع:وسائل الشیعه

حديث :
111
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ
مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ حُمْرَانَ قَالَ
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ مِمَّا حُفِظَ مِنْ خُطَبِ رَسُولِ
اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لَكُمْ مَعَالِمَ فَانْتَهُوا
إِلَى مَعَالِمِكُمْ وَ إِنَّ لَكُمْ نِهَايَةً فَانْتَهُوا إِلَى نِهَايَتِكُمْ
أَلَا إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَعْمَلُ بَيْنَ مَخَافَتَيْنِ بَيْنَ أَجَلٍ قَدْ مَضَى
لَا يَدْرِي مَا اللَّهُ صَانِعٌ فِيهِ وَ بَيْنَ أَجَلٍ قَدْ بَقِيَ لَا يَدْرِي
مَا اللَّهُ قَاضٍ فِيهِ فَلْيَأْخُذِ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ مِنْ نَفْسِهِ
لِنَفْسِهِ وَ مِنْ دُنْيَاهُ لاِخِرَتِهِ وَ فِي الشَّبِيبَةِ قَبْلَ الْكِبَرِ وَ
فِي الْحَيَاةِ قَبْلَ الْمَمَاتِ فَوَ الَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ مَا
بَعْدَ الدُّنْيَا مِنْ مُسْتَعْتَبٍ وَ مَا بَعْدَهَا مِنْ دَارٍ إِلَّا
الْجَنَّةَ أَوِ النَّارَ
ترجمه :
111 -
حمزه بن حمران گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: ...

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید

حديث :
111
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ
مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ حُمْرَانَ قَالَ
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ مِمَّا حُفِظَ مِنْ خُطَبِ رَسُولِ
اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لَكُمْ مَعَالِمَ فَانْتَهُوا
إِلَى مَعَالِمِكُمْ وَ إِنَّ لَكُمْ نِهَايَةً فَانْتَهُوا إِلَى نِهَايَتِكُمْ
أَلَا إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَعْمَلُ بَيْنَ مَخَافَتَيْنِ بَيْنَ أَجَلٍ قَدْ مَضَى
لَا يَدْرِي مَا اللَّهُ صَانِعٌ فِيهِ وَ بَيْنَ أَجَلٍ قَدْ بَقِيَ لَا يَدْرِي
مَا اللَّهُ قَاضٍ فِيهِ فَلْيَأْخُذِ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ مِنْ نَفْسِهِ
لِنَفْسِهِ وَ مِنْ دُنْيَاهُ لاِخِرَتِهِ وَ فِي الشَّبِيبَةِ قَبْلَ الْكِبَرِ وَ
فِي الْحَيَاةِ قَبْلَ الْمَمَاتِ فَوَ الَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ مَا
بَعْدَ الدُّنْيَا مِنْ مُسْتَعْتَبٍ وَ مَا بَعْدَهَا مِنْ دَارٍ إِلَّا
الْجَنَّةَ أَوِ النَّارَ
ترجمه :
111 -
حمزه بن حمران گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: ...

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 روايات از ائمه معصومین (ع ) راجع به بعضى از خوراكیھا
چون برداشتى بگو به نام خدا، خداوند امام صادق علیه السلام : خاك قبر امام حسین علیه السلام دارو و شفاى ھر بیمارى است و
. بیمارى قرار بده كه تو بر ھر چیز توانايى آن را روزى وسیع و علم سودمند و شفاى ھر
شفااست و اگر به تنھايى خورده شوند در ھر يك امام صادق علیه السلام : پنیر و گردو و اگر با ھم مصرف شوند در ھر كدام از آن دو
. درد است
. كافر عذاب و نقمت است امام رضا علیه السلام : مرض و بیمارى براى مومن رحمت و وسیله پاك شدن اوست و براى
. پیامبر اكرم صلى اللّه علیه و آله : سیر بخوريد كه شفاى ھفتاد بیمارى است
: امام صادق علیه السلام : در مسواك يازده خصلت از سنت است:

برای دیدن ادامه ،به ادمه مطلب مراجعه کنید

اول - حضرت على علیه السلام : اگر كسى غسل جمعه را ترك كند، او در ھم و غم است تا جمعه ديگر.
دوم - حضرت على علیه السلام : غسل جمعه واجب است بر ھر مسلمان.
سوم - حضرت صادق علیه السلام : غسل جمعه پاك كننده و كفاره گناھان است میان دو جمعه
چھارم - حضرت رسول اكرم صلى اللّه علیه و آله : ھر كس غسل جمعه كند گناھانش آمرزيده مى شود تماما و به ھر قدمى بر مى
دارد از براى غسل جمعه بیست حسنه برايش نوشته مى شود.
پنجم - حضرت صادق علیه السلام : غسل كن روز جمعه ، مگر آن كه مريض باشى كه بترسى بر خودت.
ششم - حضرت صادق علیه السلام : ھر كس عمدا غسل جمعه را ترك كند بايد استغفار نمايد.
ھفتم - حضرت صادق علیه السلام : غسل جمعه بر ھر مرد و زنى چه آزاد باشد چه بنده ، واجب است.
ھشتم - حضرت صادق علیه السلام : وقت غسل جمعه قبل از ظھر بھتر است و ھر چه به زوال ظھر نزديكتر باشد افضل تر است.
نھم - حضرت صادق علیه السلام : اگر روز جمعه گذشت روز شنبه قضاء كند و اگر روز پنج شنبه رسید و مى ترسد روز جمعه
دسترسى به آب پیدا نكند، روز پنج شنبه غسل را بجا آورد.
دھم - پیامبر اكرم صلى اللّه علیه و آله : ھر كس موفق شود چھل جمعه پشت سر ھم غسل كند بدنش در قبر نخواھد پوسید

اول - پشیمانى از گناه
دوم - عزم به ترك در آينده
سوم - قضا كردن فرايضى كه از او ترك شده
چھارم - ادا كردن حقوق مردم
پنجم - گوشتى كه از گناه در بدن رويیده آب كنى
ششم - بچشانى به نفس ، مشقت طاعت را، به قدرى كه لذت معصیت را چشانیده اى

اول - فقر بعد از غنى بودن
دوم - گناه كردن بعد از پريشانى و مسكنت
سوم - قبیح تر از ھر دوى آن عابدى كه بعد از مدتى ، عبادت كردن را ترك كند.

اول - يكى به ده ، و آن به مومن صحیح البدن است.
دوم - يكى به ھفتاد، و آن به مومن مريض است كه خدا ھفتاد برابر ثواب مى دھد
سوم - يكى به ھفتصد، و آن به فامیل يا رحم فقیر است
چھارم - يكى به ھفتاد ھزار، و آن صدقه به والدين است
پنجم - يكى به صد ھزار، و آن تصدق به مومن فقیر طلب كننده علم است

اول - عمل به سنت پیغمبر صلى اللّه علیه و آله و تاسى به آن جناب و ائمه معصومین علیھم السلام
دوم - تعظیم و احترام روز جمعه
سوم - تعظیم و آماده شدن براى نماز
چھارم - اكرام ملائكه نويسندگان اعمال
پنجم - تعظیم و احترام مسجد و مھیا شدن براى آن
ششم - تزويج كسانى كه به او نزديكند از مومنین در مسجد و غیره
ھفتم - دفع بوى بد از خود
ھشتم - سد باب غیبت ، زيرا بسا باشد به جھت بدى بوى كسى او را غیبت كنند
نھم - زياد شدن علم و كامل شدن عقل
دھم - دريافت حسنات كه براى اصل اين عمل مقرر است.

اول - آن كه مال را زياد مى كند
دوم - درد را شفا مى دھد
سوم - بلا را دفع مى كند
چھارم - صاحبش مثل برق جھنده از پل صراط مى گذرد
پنجم - صدقه دھنده بى حساب وارد بھشت مى شود.

اول - آن كه با وضو وارد قبرستان شوى
دوم - بى سلام و دعا از قبرستان نگذرى
سوم - تا مى توانى بر روى قبور راه نروى
چھارم - در قبرستان حرف دنیا نزنى
پنجم - در قبرستان خنده نكنى
ششم - در قبرستان بول نكنى
ھفتم - از حال آنھا عبرت بگیرى و متذكر سفر آخرت بشوى
ھشتم - نقش روى قبرھا را نخوانى
نھم - البته بر سر قبور ارحام و خويشان فاتحه بخوانى
دھم - ھرگاه وارد مقبره اى شدى اول بر سر قبر پدر و مادر بروى فاتحه و دعا و قرآن بخوانى
يازدھم - بر روى قبر يا پھلوى قبر يا موازى قبر نماز نخوانى
دوازدھم - به زيارت قبور علما و صالحین كه در قبرستان ھستند بروى
سیزدھم - در وقت فاتحه خواندن بر سر قبر رو به قبله بنشینى و دست بر بالاى سر قبر بگذارى
چھاردھم - دور قبر طواف نكنى مگر قبر پیغمبر يا امام
پانزدھم - تا بتوانى از براى اموات صدقه بدھى و خیرات كنى

اول - تقوى و ترس از خدا در خلوت و آشكار
دوم - احسان به والدين
سوم - يك روز روزه مستحبى گرفتن
چھارم - كوتاه كردن آرزو
پنجم - فراموش نكردن مرگ
ششم - شرم كردن از خدا چنانچه لازم است
ھفتم - صله رحم كردن
ھشتم - خوش خلقى
نھم - انصاف كردن با مردم
دھم - رحم كردن بر يتیمان
يازدھم - يارى كردن به ناتوانان و ضعیفان
دوازدھم - تواضع و فروتنى به خدا كه او را خلق كرده
سیزدھم - بر طرف كردن مشكلات از سر راه مسلمانان
چھاردھم - خوش گفتارى با مردم
پانزدھم - حاجت برادر مسلمان خود را بر آورده كردن
شانزدھم - خرج يتیمى را كفالت كردن تا آن وقت كه بى نیاز شود.
ھفدھم - يك ساعت در نزد عالم ربانى نشستن
ھجدھم - زيارت كردن حضرت رضا علیه السلام
نوزدھم - لا اله الا اللّه گفتن با اخلاص
بیستم - نماز خواندن به جنازه مومن
بیست و يكم - حیا كردن از نافرمانى نمودن به خدا اگر چه در خلوت باشد
بیست و دوم - راضى شدن به آن روزى كه خدا داده اگر چه كمتر باشد

اول - قرض ندادن به مسلمان در وقت احتیاج او
دوم - آزار ھمسايه
سوم - میان خود و مومن حاجب قرار دادن
چھارم - عاق والدين شدن
پنجم - ديوثى (كسى است كه زن او زنا مى كند و او مى داند(
ششم - شراب خوردن
ھفتم - جادو كردن
ھشتم - قطع رحم كردن
نھم - مال حرام خوردن
دھم - مزد و اجرت اجیر و كارگر را ندادن
يازدھم - منت گذاشتن بعد از صدقه كردن
دوازدھم - بخل كردن
سیزدھم - سخن چینى كردن
چھاردھم - فحش و ھرزه گويى

اول - روزه گرفتن
دوم - دفع كردن غیبت از مسلمان
سوم - خوشرفتارى با مردم
چھارم - لباس دادن به مومن
پنجم - گريه كردن از ترس خدا
ششم - دو ركعت نماز در خلوت بجا آوردن
ھفتم - چھل روز نماز را با جماعت خواندن
ھشتم - زيارت حضرت رضا علیه السلام
نھم - خوردن آنچه از طعام كه بر زمین ريخته

اول - بدگويى و فحاشى به مردم
دوم - مصافحه با زن نامحرم كردن (دست دادن(
سوم - احترام ثروتمند به جھت ثروتش
چھارم - راھنمايى كردن و تشويق ظالم به ظلم و ستم
پنجم - زنا كردن
ششم - راضى شدن انسان بر سر پا ايستادن مردم در مقابل او
ھفتم - خوردن مال يتیم
ھشتم - اذيت و آزار ھمسايه
نھم - حرف زياد زدن
دھم - ربا خوردن
يازدھم - تكبر كردن

اول - لباس دادن به مومن
دوم - قرض دادن به برادر مسلمان
سوم - مواظبت كردن به مريض
چھارم - كامل وضو گرفتن
پنجم - به مساجد رفتن
ششم - امرار معاش و گذران نمودن از دسترنج خود
ھفتم - سعى كردن در حوائج برادر مسلمان خود
ھشتم - اعانت و يارى كردن به مومن بر علیه ظالم
نھم - محبت حضرت على بن ابیطالب علیه السلام
دھم - نماز شب خواندن
يازدھم - مواظبت كردن به نماز جماعت

اول - حساب خود را كردن قبل از روز حساب
دوم - خوددارى از شھوات
سوم - خوبى و احسان به والدين
چھارم - صله رحم
پنجم - خوش اخلاقى
ششم - كم خوردن
ھفتم - شب صدقه پنھانى دادن
ھشتم - دل مومن را شاد كردن

اول - سكوت و خاموشى
دوم - خوش خلقى
سوم - ترك آنچه فايده ندارد
چھارم - لا اله الا اللّه و الحمدللّه گفتن
پنجم - در موقع بلند شدن از مجلس بگويد سبحان ربك رب العزه عما يصفون و سلام على المرسلین و الحمدللّه رب العالمین.
ششم - تسبیح حضرت زھرا سلام اللّه علیھا
ھفتم - خواندن نماز شب
ھشتم - در باطن بھتر از ظاھر بودن

اول - خوردن سركه
دوم - خوردن انار
سوم - خوردن به
چھارم - شستن سر با سدر
پنجم - خضاب كردن
ششم - مسواك زدن
ھفتم - گفتن لا اله الا اللّه
ھشتم - خواندن سوره الناس
نھم - تسبیح حضرت زھرا سلام اللّه علیھا.
دھم - مكرر گفتن اين ذكر:
توكلت على الحى الذى لايموت و الحمدللّه الذى لم يتخذ صاحبه و لا ولدا و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و
كبره تكبیرا.

اول - شانه كردن مو در حال نشسته
دوم - خوردن به
سوم - عطر و بوى خوش مصرف كردن

اول - خوردن عدس
دوم - خوردن انجیر
سوم - دست كشیدن بر سر يتیم

اول - پر حرفى كردن
دوم - درازى آرزو
سوم - ترك ذكر خدا
چھارم - پرخورى كردن
پنجم - اصرار در گناه كردن
ششم - با زنھا بسیار آمیزش و صحبت كردن
ھفتم - ستیزه كردن با كم خردان
ھشتم - مجالست و ھمنشینى با ثروتمندان غافل از خدا
نھم - خون خوردن
دھم - چھل روز پشت سر ھم گوشت خوردن
يازدھم - زياد خنده كردن
دوازدھم - پس از خوراك بلافاصله خوابیدن
سیزدھم - گوش دادن به لھو
چھاردھم - شكار كردن
پانزدھم - به در خانه سلطان رفت و آمد كردن
شانزدھم - ريختن خاك به قبر آن كه با او قرابت و خويشى دارد

اول - خوردن سیب ترش
دوم - خوردن گشنیز
سوم - خوردن پنیر
چھارم - خوردن نیم خورده موش
پنجم - بول كردن در آب ايستاده
ششم - خواندن روى سنگ قبرھا
ھفتم - راه رفتن میان دو زن
ھشتم - حجامت كردن در جاى گودى پشت

اول - خوردن عسل
دوم - خوردن كندر
سوم - مسواك نمودن
چھارم - خواندن قرآن
پنجم - حجامت كردن
ششم - خوردن كرفس
ھفتم - گرفتن ناخنھا در روز دوشنبه
ھشتم - زعفران و سعد و عسل را با ھم مخلوط و ھر روز دو مثقال خوردن

اول - شوخى و مزاح كردن زياد
دوم - ترك كردن چھل روز از خورن گوشت
سوم - بول كردن در آب ايستاده
چھارم - زياد خوردن گوشت وحش
پنجم - بازنشستن از تجارت

اول - مردم از شر او در امان ، و به خیر او امیدوار باشند.
دوم - زيادى مالش را در راه خدا خرج مى كند
سوم - از حرف زدن زياد خوددارى مى كند
چھارم - از مال دنیا قناعت نمايد.
پنجم - تمام عمر خود از تحصیل علم سیر نشود
ششم - با رضاى خدا رفتار كردن محبوبتر باشد نزد او از رفتار كردن با رضاى مردم
ھفتم - احسان و خوبى مردم را نسبت به خودش زيادتر مى داند و احسان و خوبى خود را به مردم كمتر حساب مى كند
ھشتم - ھمه مردم را در نظرش بھتر از خود مى داند.

اول - خوردن چغندر
دوم - خوردن كدو
سوم - خوردن سداب
چھارم - خوردن به
پنجم - خوردن ترنج
ششم - خوردن كرفس
ھفتم - خوردن كندر
ھشتم - خوردن سركه
نھم - خوردن شنبلیله
دھم - مسواك نمودن
يازدھم - حجامت كردن
دوازدھم - بوى خوش به كار بردن
سیزدھم - مشاوره كردن
چھاردھم - مسافرت كردن
پانزدھم - تجارت كردن

اول - خوردن گوشت خام يا خشكیده
دوم - ھر روز به حمام رفتن
سوم - مجامعت با پیرزنھا
چھارم - مداومت كردن به خوردن تخم مرغ
پنجم - مداومت كردن به خوردن ماھى
ششم - بسیار شكوفه خوردن
ھفتم - ناشتا حمام رفتن.